همه ما تا حدودی می‌دانیم که تحمل کردن افراد سمی چقدر دشوار و سخت است.
اگر “شخص سمی” همسایه، دوست یا همکار باشد، می‌توانیم او را از چرخه زندگی خود دور کنیم. اما اگر آن “فرد سمی” یکی از اعضای خانواده باشد کار به مراتب سخت‌تر خواهدشد.
خب نکته قابل توجه اینجاست:
اگر آن “فرد سمی” خود ما باشیم چه می‌شود؟
بدون شک تحمل خودمان بدترین نوع رابطه است.
ساده‌ترین راه خلاصی از دست خودمان پناه بردن به دیگران است و در این صورت کسی را انتخاب می‌کنیم که ما را از دست خودمان خلاص کند. بنابراین وابستگی‌های نا ایمن به سراغ ما می‌آید و شروع می‌کنیم به:
زنگ زدن‌های مدام، پیامک های کجایی، دوستت دارم، صبح‌بخیر شب‌بخیر، چه خبر، دلم برات تنگ شده، چرا وقتی on هستی جواب پیام‌های منو نمی‌دی و ادامه…
در مدت کوتاهی بعد از هر رابطه، چنان تمام زندگی، برنامه‌ها، تفریحات و وقت خریدها را با طرف مقابل تنظیم می‌کنیم که دیگر فضایی برای نفس کشیدن او نمی‌ماند.
ناگزیر علی رغم دوست داشتن احتمالی ما، از ما فاصله می‌گیرد و دردسرهای‌مان شروع می‌شود؛ و مونولوگ‌های زیر زندگی ما را سیاه می‌کند؛
چرا دیگه منو دوست نداره؟
چرا دیگه پیام منو با تاخیر جواب می‌ده؟
حتما حواسش جای دیگه است!
من چه کار بدی کردم؟
چقدر من بدشانسم!
چطور می‌تونم رابطه‌مونو احیا کنم؟
باید بیشتر بهش توجه کنم و…
و همین عامل باعث فاصله بیشتر می‌شود و نهایت منجر به قطع رابطه می‌شود.
تکرار این عادت در رابطه‌های بعدی، درصد سمی بودن ما را افزایش می‌دهد و زندگی را به کام ما سخت می‌کند.
نکته:
اگر نتوانید بدون نیاز به دیگری حال خودتان را خوب کنید،
اگر شادی‌ها، برنامه و خوشی‌های خود را به دیگران گره بزنید، دیر یا زود از پا در می‌آیید.
توصیه:
خودتان را بهتر بشناسید.
استعدادهای خودتان را شکوفا کنید.
در کلاس‌ها و انجمن‌های مختلف ثبت نام کنید.
تعداد دوستان‌تان را افزایش دهید.
با خانواده و اقوام معاشرت نزدیک تری داشته باشید.
کتاب بخوانید.
ورزش کنید.
نواختن یک ساز را شروع کنید.
پیاده روی کنید.
ایده‌ها و داستان خودتان را بنویسید.
تا نیازمند پر کردن تنهایی‌تان با شخص دیگری نباشید.
یادمان باشد اگر حضور یا ارتباط‌مان بیش از حد باشد، کمتر دیده می‌شویم.
“هر چیزی به اندازه کم: دارو ، به اندازه متوسط: غذا و به اندازه زیاد: سم است. حتی آب خوردن، حتی اکسیژن، حتی دوست داشتن.
اگر به تنهایی از پس” خود سمی‌تان” بر‌نمی‌آیید حتما از یک مشاور کمک بگیرید.
مهراب حیدری
مشاور مهارت های ارتباطی و فردی
Do you have a spam problem on this site; I also am a blogger, and I was wondering your situation; we have developed some nice practices and we are looking to exchange techniques with others, why not shoot me an e-mail if interested.
Usually I do not learn post on blogs, however I would like to say that this write-up very pressured me to check out and do so! Your writing taste has been amazed me. Thank you, quite great post.
I do trust all of the ideas you’ve presented in your post. They’re really convincing and can certainly work. Still, the posts are too short for newbies. May just you please prolong them a little from subsequent time? Thanks for the post.